儿曹
- 拼音
-
ér cáo
- 注音
- ㄦˊ ㄘㄠˊ
儿曹的意思
引证解释
⒈ 犹儿辈。
引
《史记·外戚世家褚少孙论》:“是非儿曹愚人所知也。”唐 韩愈 《示儿》诗:“诗以示儿曹,其无迷厥初。”《京本通俗小说·拗相公》:“生已沽名衒气豪,死犹虚伪惑儿曹。”清 赵翼 《上元后一夕市口观灯》诗:“儿曹牵衣喜相告,出门要看红灯红。”
国语辞典
儿曹[ ér cáo ]
⒈ 儿辈。尊长称呼后辈的用词。
引 《后汉书·卷一九·耿弇传》:「光武笑曰:『小儿曹乃有大意哉!』因数召见加恩慰。」唐·韩愈〈示儿〉诗:「诗以示儿曹,其无迷厥初。」
拼音 ér 部首 儿 总笔画 2
⒈ 小孩子:婴儿。儿戏。⒉ 年轻的人(多指青年男子):男儿。儿女情。⒊ 儿子,男孩子:儿子。生儿育女。⒋ 父母对儿女的统称,儿女对父母的自称。⒌ 助詞:①多用作名词后缀。②用于形容词后。
拼音 cáo 部首 曰 总笔画 11
⒈ 等,辈:尔曹(你们)。吾曹。⒉ 古代分科办事的官署:部曹(中国明、清两代各部司曹的通称,源于汉代曹史的简称,相当于郡守的总务长)。⒊ 诉讼的原告、被告两方。⒋ 姓。
-
bīng ér
冰儿
-
gǎn ér
杆儿
-
yāo ér
幺儿
-
yā ér
鸭儿
-
gǒu ér
狗儿
-
diàn ér
甸儿
-
qǐ ér
乞儿
-
liàng ér
亮儿
-
yā ér
鸦儿
-
yì ér
义儿
-
nà ér
那儿
-
huā ér
花儿
-
dàng ér
档儿
-
ér bài
儿拜
-
yé ér
爷儿
-
zhì ér
猘儿
-
jiàn ér
健儿
-
xiǎo ér
小儿
-
ér tóng
儿童
-
yǔ ér
语儿
-
pǔ ér
谱儿
-
é ér
鹅儿
-
dāng ér
当儿
-
zhuàng ér
状儿
-
nǎ ér
哪儿
-
nǚ ér
女儿
-
qún ér
群儿
-
luàn ér
乱儿
-
yàng ér
样儿
-
làng ér
浪儿
-
gé ér
阁儿
-
ér gē
儿歌
-
bèi ér
倍儿
-
páng ér
庞儿
-
shì ér
市儿
-
ér nǚ
儿女
-
qī ér
妻儿
-
ér xī
儿嬉
-
wá ér
娃儿
-
ér sūn
儿孙
-
cáo qiū shēng
曹丘生
-
lì cáo
吏曹
-
cáo shěn
曹沈
-
cáo è
曹恶
-
sòng cáo
讼曹
-
shān dìng cáo
删定曹
-
qīng cáo
卿曹
-
zhū cáo
诸曹
-
yìn cáo
印曹
-
cáo shǔ
曹署
-
xiān cáo
仙曹
-
yīn cáo
阴曹
-
liú cáo
留曹
-
yú cáo
愚曹
-
zhì cáo
智曹
-
liǎng cáo
两曹
-
cáo jù
曹聚
-
cáo bái yú
曹白鱼
-
shǒu cáo
首曹
-
yuán cáo
袁曹
【儿曹】的常见问题
儿曹的拼音是什么?儿曹怎么读?
儿曹的拼音是:ér cáo
点击 朗读图标播放儿曹的发音。