牌手
- 拼音
-
pái shǒu
- 注音
- ㄆㄞˊ ㄕㄡˇ
牌手的意思
引证解释
⒈ 持盾牌的兵卒。
引
《水浒传》第九五回:“那两个牌手,直抢入怀里来,手舞蛮牌,飞刀出鞘,早剁倒 元兴。”《续资治通鉴·宋理宗绍定五年》:“教习牌手,申严军律。”
拼音 pái 部首 片 总笔画 12
⒈ 用木板或其他材料做的标志:门牌。路牌。牌子。牌匾。牌价。⒉ 凭证:金牌。银牌。腰牌。⒊ 产品的商标:名牌货。⒋ 古代兵士在战争时或现代警察在驱散示威者时用来遮护身体的东西:盾牌。挡箭牌。⒌ 娱乐或赌博用的东西:纸牌。扑克牌。麻将牌。⒍ 神主、灵位或题着名字作为祭祀对象的木牌:牌位。⒎ 词曲的调名:词牌。曲牌。牌子曲。
拼音 shǒu 部首 手 总笔画 4
⒈ 人使用工具的上肢前端:手心。棘手(形容事情难办,像荆棘刺手)。着(zhuó)手(开始做,动手)。手不释卷。⒉ 拿着:人手一册。⒊ 亲自动手:手稿。手迹。手令。手书(a.笔迹;b.亲笔书信)。⒋ 技能、本领:手法(技巧,方法)。手段。留一手。⒌ 做某种事情或擅长某种技能的人:国手。扒手。生产能手。⒍ 小巧易拿的:手枪。手册。
-
mán pái
蛮牌
-
pái jiǎ
牌甲
-
dà pái
大牌
-
yà pái
亚牌
-
yù pái
玉牌
-
yín pái guǎn
银牌馆
-
dǎ pái
打牌
-
huáng pái
黄牌
-
guà pái
挂牌
-
pái jiǔ
牌九
-
mén pái
门牌
-
pái hào
牌号
-
fū pái
夫牌
-
ái pái
捱牌
-
shuǎ pái zǐ
耍牌子
-
jiè pái
界牌
-
míng pái
名牌
-
pái jià
牌价
-
jūn pái
钧牌
-
shī pái
诗牌
-
tuán pái
团牌
-
qǔ pái
曲牌
-
pái biǎn
牌匾
-
yùn pái
韵牌
-
jiē pái
揭牌
-
wǔ pái
午牌
-
shǒu pái
手牌
-
shí chén pái
时辰牌
-
xiàn pái
宪牌
-
fǎng pái
访牌
-
yìng pái
硬牌
-
yāo pái
腰牌
-
gǔ pái
骨牌
-
chén pái
辰牌
-
xìn pái
信牌
-
pái zǐ
牌子
-
páng pái
旁牌
-
jīn pái
金牌
-
mào pái huò
冒牌货
-
shén zhǔ pái
神主牌
-
zé shǒu
泽手
-
gē shǒu
歌手
-
guó shǒu
国手
-
shǒu jì
手迹
-
shǒu wàn
手腕
-
shǒu jīn
手巾
-
xià shǒu
下手
-
yún shǒu
云手
-
shǒu cì
手刺
-
shǒu duàn
手段
-
shǒu xià
手下
-
shǒu cè
手册
-
shǒu jǐng
手颈
-
gǒng shǒu
拱手
-
shǒu biān
手边
-
shǒu kào
手铐
-
shè shǒu
射手
-
shǒu jiào
手教
-
yù shǒu
驭手
-
zhuó shǒu
着手
【牌手】的常见问题
牌手的拼音是什么?牌手怎么读?
牌手的拼音是:pái shǒu
点击 朗读图标播放牌手的发音。