胡尝
- 拼音
-
hú cháng
- 注音
- ㄏㄨˊ ㄔㄤˊ
胡尝的意思
引证解释
⒈ 何尝。
引
《庄子·列御寇》:“其父梦之曰:‘使而子为墨者予也,闔胡尝视其良?既为秋柏之实矣。’”郭庆藩 集释:“闔,语助也。胡,何也。”《后汉书·郑立传》:“自非拜军国之命,问族亲之忧,展敬坟墓,观省野物,胡尝扶杖出门乎?”
拼音 hú 部首 月 总笔画 9
⒈ 中国古代称北边的或西域的民族:胡人。胡服。胡姬(西域出生的少女)。胡越(“胡”在北方;“越”在南方,喻疏远、隔绝)。⒉ 泛指外国或外族的:胡椒。胡瓜(黄瓜)。胡琴。胡笳(古代北方民族的一种管乐器)。⒊ 乱,无道理:胡来。胡闹。胡吹。胡言乱语。⒋ 文言疑问词,为什么,何故:胡不归?“胡取禾三百廛兮?”⒌ 嘴周围和连着鬓角长的须毛:胡须。⒍ 古代指兽类颈下垂肉:“狼跋其胡。”⒎ 巷、小街道称“胡同(tòng )”(用作巷名时,“同”读轻声不儿化)。⒏ 姓。
拼音 cháng 部首 小 总笔画 9
⒈ 辨别滋味:尝食。尝新(吃新收获的谷物或应时的果品)。尝鲜。品尝。卧薪尝胆。⒉ 试,试探:尝试。尝敌(试探敌人的力量)。⒊ 经历:尝受。备尝艰苦。⒋ 曾经:未尝。何尝。
-
hǔ chāng
虎伥
-
hù cháng
护场
-
hū chàng
呼唱
-
hú cháng
胡尝
-
zǐ hú
茈胡
-
hú táo
胡桃
-
chóu hú
愁胡
-
hú má yóu
胡麻油
-
hú yān
胡渰
-
dōng hú
东胡
-
jīng hú
京胡
-
hú yàn
胡雁
-
hú chá
胡茬
-
hán hú
含胡
-
hé hú
阖胡
-
hú shū
胡梳
-
èr hú
二胡
-
hú ná
胡拿
-
tián hú
田胡
-
hú yuè
胡粤
-
hú sān
胡三
-
hú lù
胡鹿
-
hú dié
胡蝶
-
hú tóng
胡桐
-
hú yǐ
胡以
-
hú zhōu
胡侜
-
hú chòu
胡臭
-
hú cháng
胡尝
-
dǒu shí hú
斗十胡
-
dǐng hú
鼎胡
-
hú lái
胡来
-
hú chuī
胡吹
-
hú guā
胡瓜
-
hú kè
胡克
-
yún hú
云胡
-
hú chái
胡柴
-
hú jī
胡姬
-
rén dān hú
仁丹胡
-
hú wéi
胡为
-
hú rén
胡人
-
hú hú
胡胡
-
lán hú
阑胡
-
hú bō
胡拨
-
hú táo yóu
胡桃油
-
bǎo cháng
饱尝
-
cháng zhù
尝炷
-
xiǎng cháng
享尝
-
zǔ cháng
祖尝
-
dà cháng
大尝
-
xiá cháng
祫尝
-
cuì cháng
啐尝
-
qiū cháng
秋尝
-
qiǎn cháng
浅尝
-
cháng dǎn
尝胆
-
cháng dí
尝敌
-
zhēng cháng
蒸尝
-
pǐn cháng
品尝
-
cháng shì jí
尝试集
-
cháng jiǔ
尝酒
-
cháng shì
尝试
-
wèi cháng
未尝
-
yuán cháng
原尝
-
cháng shàn
尝膳
-
biàn cháng
辩尝
【胡尝】的常见问题
胡尝的拼音是什么?胡尝怎么读?
胡尝的拼音是:hú cháng
点击 朗读图标播放胡尝的发音。